Го гледам изгревот...

Го гледам изгревот на сонцето,
Те гледам тебе, се гледам себе...
Ние двајца-заедно!

Синилото на небото
-сјајот во моите очи
кога Прв Пат го видов твојот лик.

Светлината на сонцето
-светлината во мојата душа
кога Прв Пат ни се сретнаа очите.

Трепетот на лисјата
-трепетот на моето тело
кога Прв пат го почувствував твојот допир.

Песната на птиците
-песната на моето срце
кога Прв Пат го слушнав твојот глас.

Сончевите зраци ме галат,
мојата коса, моето лице, моето тело...
а те чувствувам тебе
како да си тука...
како да си до мене...

Да, те чувствувам, присутен си...
во моите сни,
во моите мисли,
на моите усни,
во моето срце...
Те чувам таму, заситен од се и од сите...
те чувам како најголемо богатство.
Те хранам со мојата бескрајна љубов,
за вечно да живееш таму...
и ќе живееш...
се додека постои изгрејсонце,
се додека те гледам тебе
се додека се гледам себе
-нас двајца заедно...
СЕ ДОДЕКА МОЕТО СРЦЕ ЧУКА!

written by Monice

Погледнувам низ прозорецот...

Погледнувам низ прозорецот...
Гледам како цути едно дрво.
Гледам во зелените листови и го осеќам мирисот на цветовите кој делува како опиум.
Крошната ја отворија небаре достига до небесната шир.
Прекрасно е...


Погледнувам низ прозорецот...
Го гледам дрвото како ги пуштило своите рајски плодови.
Зелените листови сеуште се тука, но овој пат многу повеќе.
Среќен сум и ме опушта глетката во тоа дрво.
Прекрасно е.


Погледнувам низ прозорецот...
Го гледам дрвото, но сега без мирисот на цветовите и без зелените лисја.
Но, затоа под него распослало тепих од жолти лисја.
Тепих на љубовта и рај за очите.
Сеуште е прекрасно.


Погледнувам низ прозорецот...
Ги нема веќе ни мирисот, ни зелените, ни жолтите лисја.
Останале само сувите гранки кои високо продираат кон небото.
Се смирувам и си велам: "Пак ќе расцути".


Погледнувам низ прозорецот...
Гледам и плачам
Го нема веќе старото дрво.
Останал само засечениот труп.
Со солзи во очите и болка во срцето гледам..........


Тоа дрво беше мојата душа...........

written by Mouc

Tи...

Ти си засекогаш и никогаш
и патоказ кон крајот,
ти си единствен и совршен-
ѓавол за во рајот....

Ти повредуваш,поседуваш,
заведуваш и љубиш,
ти за прв пат ме добиваш
и за последен пат ме губиш.......

Дали вредиш, дали сониш,
не сакам да прашувам,
зашто знам се за вистината
и од неа се заплашувам.

Ти си искрен, но и лажен
така дволично креаиран,
секој те освојува,
но многу мал број те шармира.

И можеш да ме гледаш
во очи дури плачам,
за да сфатиш, да си сигурен,
дека ништо не ти значам....

Ти се себичен, ироничен,
полн со самиот себе,
а сепак така далечно
ме привлекуваш кон тебе.

Зошто те посакувам,
а ти си отров силен?
Ги паметам твоите зборови,
а само лаги биле...

Ме водиш кон бесознание
но се се заборава,
кога срцето плаче,
а разумот зборува.

Ти си осамен и облачен,
замрачен и студен....
Со поглед така заспиен,
кога треба да е буден...

Не расудуваш, излудуваш
и многу малку имаш,
ретко даваш назад
се што посакуваш и примаш.

Ти си нож кој ме пресекува,
но пак ќе бидам цела,
ќе поминат знам трагите
од твоите дела....

Ти си несреќа и среќа,
повторлива конфузија,
грешка на судбината
и моја илузија.

Ти се покажа и беше,
се што не заслужувам-
безбоен шестар кој грешно црта
и за својот круг се приврзува....



Written by Amy Lee

Ќе се издигнам над се

Ќе се издигнам над се....
Ќе бидам една честичка во воздухот,
неприметлива, безбојна, прозирна...
Секој еден од вас ќе впива дел од мене
незнаејќи дека воопшто постојам....

Ќе се издигнам над се....
Ќе бидам дел од облаците,
дел од небеската шир,
ќе ве гледам и ќе бидам дел од се што ви се случува
иако ќе погледнете нагоре
само кога ќе бидете осамени...

Ќе се издигнам над се....
Ќе бидам силна и храбра,
ќе ја понесам врз мојата душа тежината од куферот
на болката, тагата и несреќната љубов....
ЗНАМ ШТО ЗНАЧИ ДА ПАТИШ И ТАГУВАШ.....

Ќе се издигнам над се....
Над прашината од минатото
над зрнцата песок кои ги иритираат моите очи
и кои ги предизвикуваат солените солзи
да се лизгаат по моите образи....

Ќе се издигнам над се...
и ќе уживам во дождот на иднината
кој ќе измие се што беше
лошо, тажно и болно....

Ќе се издигнам над се
и ќе се борам за она што го сакам....



written by Mackica

Lust

Грешам ли што
посакувам
да го вкусам тоа
црвено јаболко?

Не плаши се,
никој нема да дознае
за нашиот грев,
тоа ќе биде
наша тајна
која ќе ја чуваме
во закрилата
на тишината.

Ќе ја чуваме
за мене и тебе
далеку од сите...

Не сакам да ми те украдат.



written by rainbow

Благодарам

Ти ја дадов сржта на мојата душа,
студенило распарчено ко стакло
фрлено на малиот изгниен под
кое бара жарче,
трошка топлина.

Се прашувам,
дали заблескаа моите очи
кога ми ја врати насмевката?
Дали ја прочита пораката
испишана на одблесокот
од зраците на мојата душа?


Нема да те замолам
да ја носиш
мојата тајна,
не сакам овој
проклет ѓердан да биде
обесен на твојот врат.
Не го примај,
не вреди.


Погледни ја
малата пеперутка
со раширени криља
на моето овенато лице
која ми ја подари
и прими ја мојата скромна благодарност
за твоето огромно добродело.


Знај дека таа мала пеперутка
го симболизира доаѓањето на пролетта
во мојот мал распаднат свет.





written by rainbow for Rocka

Ljubav

Tiho se otkida suza, polako pada dole
to je rastanak dvoje sto se iskreno vole.
Umire nasa ljubav, umiru nasi sni,
sunce gubi sjaj, znaj voljeni da je dosao kraj

Zbog tebe placem i venem,
neznam kojim putem da krenem.
Kud god krenem put me tebi
vodi, samo s tobom meni godi.
Kada umesto nagla tela
u rukama budes drzao pepeo,
zaplakat ces a ja cu mrtva
osetiti bol sto nisam zivela
minut duze da ti obrisem suze

Ako je ljubav prava,
ako se iskreno voli,
oci nikad ne placu,
dusa nikad ne boli.
Oci mi pune suza,
dusa od bola vene,
ja te iskreno volim,
volis li ti mene?

Kad legnem da spavam
ja mislim na tebe
umesto tebe ja zagrlim cebe
cebe je meko a ti si daleko

Nocas lazem sebe
dobro mi je i bez tebe
ali srce tajnu krije
nikad gore bilo nije
necu plakati jer suze nisu lek
al zapamti ove reci
"Volecu te Zauvek"




Written by JacaMaca